============================
मिठाे धुन सुनेर पल्लव पनि फरफर फराय यहाँ ।
अाफै धुन धुलाउदै धरतीमा अाफै हराए यहाँ ।।
लाग्छन् प्रेम पियारले रस भरे याे पुष्पकाे वासन ।
बन्दैछन् अब माथमा सगरमा बस्ने मेरै अासन ।।
मेरै साथ रहुन् पियारि वनकी काेकिल हाै मन्जरी ।
सम्माे धर्ति म हु समस्थलि म हु भन्ने इरादा धरी ।।
बग्छु वेग विवेगले बहकिदै काली बनी पश्चिम ।
हेर्दै छु परकृतिकाे अनवरत् उद्देश्य वा उद्यम ।।
चुम्दैछु अपि हर्षले मगजले सैपाल उस्तै गरि ।
कञ्चनपुर बसेर सम्झन पुगे सेती र काली तरी ।।
@L P JOSHI
Post a Comment
0Comments